Αριστερή Κίνηση Ιλίου (ΑΡ.Κ.Ι)

1. Η κλιμακούμενη πανδημία του κορονοϊού συνοδεύεται από το αλληλένδετο πανδαιμόνιο της κατάρρευσης χρηματιστηρίων, εταιρειών, του ίδιου του χρεοκοπημένου παγκόσμιου καπιταλισμού, που πασχίζει να επιβιώσει ρίχνοντας τα βάρη στους λαούς. Υψώνονται όπου γης οι κραυγές εκατομμυρίων θυμάτων της διπλής, χωρίς προηγούμενο, βιβλικής καταστροφής. Κραυγή αγωνίας για την πανδημία και την παγκόσμια κρίση - αλλά και πανανθρώπινη κραυγή κι απαίτηση για σωτηρία της ίδιας της ζωής. Κραυγή αγωνίας που πέφτει στα κουφά αυτιά των αρχόντων που χρυσώνουν τους χρυσοκάνθαρους δισεκατομμυριούχους, ενώ αφήνουν άοπλους τους εργαζόμενους με αυτοθυσία, στο διαλυμένο και λεηλατημένο από το κεφάλαιο δημόσιο σύστημα υγείας και ρίχνουν, μαζί με πενταροδεκάρες, όλα τα βάρη της διπλής κρίσης στη λαϊκή πλειοψηφία Ο αγριανθρωπισμός δεν περιορίζεται στη βάρβαρη στάση του Νέρωνα Τραμπ στην φλεγόμενη από την πανδημία Αμερική ή στην “ανο(η)σία της αγέλης” του Τζόνσον ή στην σκανδαλώδη κτηνωδία του φασίστα Μπολ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΙΛΙΟΥ -Επί 7 μήνες σε όλα τα δημ. συμβούλια θέτουμε το πρόβλημα του απαρφανισμού τού Κ.Υ -ΙΚΑ Ιλίου από γιατρούς και νοσηλευτές. Δηλαδή το μεθοδευμένο κλείσιμό του . -Η απάντηση τής δημ. μειοψηφίας είναι ''νεκρική σιγή'' και ουσιαστικά ''αβάντα' στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. -Τελικά ο δήμαρχος επειδή δεν άντεχε την συνεχή πίεση και κριτική για την αδράνεια τής διοίκησής του,μάς απάντησε κυνικά: ''Ρώτησε τον υπουργό''!! -Ουσιαστικά επέλεξε να πετάξει την ''μπάλα στην εξέδρα'' ,και μάλιστα να ''εκκραγεί'' -σε κοινή συνάντηση των επικεφαλής των παρατάξεων- γιατί διανέμουμε προκήρυξη όπου καταγγέλουμε την συνειδητή αδιαφορία και αδράνειά του,για ένα θέμα που είναι ενημερωμένος.Δηλαδή κυκλοφορούμε την αλήθεια. -Γνώριζε ότι από τούς 45 γιατρούς του Κ.Υ- ΙΚΑ Ιλίου έχουν απομείνει περίπου 15.!! -Γνώριζε ότι η μικροβιολόγος συνταξιοδοτήθηκε. -Γνώριζε -γιατί είχε ενημερωθεί -ότι το μικροβιολογικό εργαστήριο

του Θ. Μεγαλοοικονόμου Με απρόβλεπτη, προς το παρόν, την εξέλιξη και την έκβασή της, η πανδημία του covid-19 σηματοδοτεί, σε πλανητική κλίμακα, όχι απλά μια «υγειονομική κρίση», αλλά (με όχημα την τελευταία), την βαθιά  οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση  ενός συστήματος, του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, στη «θανάσιμη αγωνία» του. Σε θέση πλέον, όλο και πιο πολύ, όχι να στηρίζει (πόσο μάλλον να εμπλουτίζει) τη ζωή, αλλά να παράγει, ως συστατικό, πλέον, στοιχείο της λειτουργίας του, τον θάνατο. Η κύρια, και πρακτικά η μόνη, απάντηση, από όλες τις κυβερνήσεις, είναι η επιβαλλόμενη, με αστυνομικά μέτρα, καθολική καραντίνα, το «κλείσιμο στο σπίτι» (αν, βέβαια, έχεις σπίτι και δεν είσαι άστεγος), με την καθημερινή διάχυση, μέσα από τα ΜΜΕ, ενός φόβου, που φτάνει να γίνεται πανικός, για τη βιολογική μας ζωή-ενός κινδύνου που, ως πηγή του, προβάλλεται, κατ΄ αποκλειστικότητα, ο όποιος «άλλος», ως δυνητικός φορέας του ιού. Με την πλήρη μετάθεση της αντιμετώπισης του